Του Μικαέλο Παπαδάκη
Από όλα όσα λέχθηκαν στη Βουλή την περασμένη Τετάρτη (28/8) – και μπράβο στην Αννίτα Δημητρίου που δεν αρκέστηκε στα εθιμοτυπικά αλλά άνοιξε τα μικρόφωνα παρακινώντας του αθλητές να μιλήσουν – αυτό που με άγγιξε πιο πολύ ήταν η κραυγή αγωνίας της Μαριλένας Μακρή. Η 22χρονη ιστιοπλόος, με δάκρυα στα μάτια, είπε στην Πρόεδρο της Βουλής, ότι μετά από δύο Ολυμπιακούς Αγώνες που έχει συμμετάσχει, δεν έχει αυτή τη στιγμή το μπάτζετ να ξεκινήσει προετοιμασία για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λος Άντζελες. Αλλά και ότι τώρα που τελειώνει το Πανεπιστήμιο, δεν μπορεί πλέον να συνεχίσει να ζει με τα χρήματα της οικογένειας της. Η Μακρή εκφράζει 100% και τη Νατάσα Λάππα. Είναι στην ίδια ηλικία, αμφότερες ιστιοπλόοι, έχουν κοινή πορεία, πάνω κάτω ίδια έξοδα.
Πριν από όλα τα άλλα, η Πολιτεία οφείλει, έχει υποχρέωση έναντι αυτών των δύο κοριτσιών (που ήδη συμμετείχαν σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες και έδειξαν ότι μπορούν να μπουν στην κούρσα μεταλλίων), να τους διασφαλίσει το μίνιμουμ που χρειάζονται για να πάνε στο Λος Άντζελες. Κάπου δηλαδή επιπλέον 30.000 ευρώ / ετησίως, για την κάθε μία.
Επιτρέψτε μου να πω ότι η λύση δεν θα βρεθεί μέσα από συνεδρίες και επιτροπές αλλά με συνοπτικές διαδικασίες.
Τα οικονομικά δεδομένα
Ας δούμε όμως τα οικονομικά δεδομένα για αυτές τις δύο αθλήτριες. Αμφότερες είναι στη Β’ Κατηγορία του Σχεδιασμού Υψηλής Επίδοσης του ΚΟΑ και λαμβάνουν 8.800 ευρώ το χρόνο, συν 3.300 για τον προπονητή και 6.000 για προετοιμασία. Κοντά 20.000, συν 4000 – 5000 το χρόνο από προγράμματα της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής, που δεν είναι σίγουρα χρήματα, συν μια έκτακτη κρατική χορηγία πέριξ των 15.000, στην Ολυμπιακή χρονιά (δηλαδή το 2028).
Το πρόγραμμα των δύο ιστιοπλόων απαιτεί περίπου 60.000 ευρώ το χρόνο, κάτι που σημαίνει ότι χοντρικά πρέπει να καλύψουν από την τσέπη (της οικογένειας) ή από ιδιωτικές χορηγίες κάτι παραπάνω από τα μισά.
Αυτά είναι τα έξοδα προετοιμασίας, δηλαδή χωρίς να υπολογίζεται ο μισθός που πρέπει να παίρνει στο σπίτι ένας ενήλικας που έχει ολοκληρώσει τις σπουδές.
Πληρώνεις και μετά περιμένεις
Κάτι επίσης σημαντικό, που έθεσαν οι αθλητές στη Βουλή, είναι ότι πρώτα πρέπει να κάνουν τα έξοδα και μετά να έρθει το Κράτος να καλύψει μέρος αυτών. Για παράδειγμα, η Λάππα είπε ότι πλήρωσε η οικογένεια της 4.000 ευρώ για το φουσκωτό σκάφος του προπονητή της στους Ολυμπιακούς Αγώνες, χρήματα που θα πάρει εάν και εφόσον από το Κράτος, στο μέλλον.
Λανθασμένη φιλοσοφία
Γενικώς, η φιλοσοφία των Σχεδιασμών του ΚΟΑ είναι πρώτα να φέρεις την επιτυχία και μετά να ενταχθείς σε αυτούς. Άρα, πρώτα πληρώνεις και μετά θα πάρεις, αν πάρεις. Αυτή η φιλοσοφία πρέπει να αλλάξει διότι εάν η οικογένεια δεν έχει χρήματα, τι γίνεται;
Οι απόψεις του Παύλου Κοντίδη
Στην ίδια συζήτηση, ενδιαφέρουσες ήταν οι τοποθετήσεις του Παύλου Κοντίδη ο οποίος είπε ότι για να προχωρήσει ο κυπριακός αθλητισμός, πρέπει να λειτουργεί σαν εταιρεία και οι αποφάσεις να λαμβάνονται γρήγορα. Εξήγησε ότι ο ίδιος και η ομάδα του αποφασίζουν και προχωρούν σε όλες τις δαπάνες μόνοι τους, χωρίς να περιμένουν εγκρίσεις, ενώ αποκάλυψε ότι πριν το 2012 η οικογένεια του έβαζε από την τσέπη 100.000 ευρώ ετησίως, μέχρι να ανέβει στο βάθρο των Ολυμπιακών Αγώνων.
Σε παλαιότερη συνέντευξη ο πατέρας του Παύλου, Δρ. Παναγιώτης Κοντίδης, είχε εξηγήσει ότι μπόρεσε να ανεβάσει τον αθλητή σε αυτό το επίπεδο διότι είχε την οικονομική δυνατότητα να πληρώνει για ό,τι χρειαζόταν, χωρίς να περιμένει εγκρίσεις και επιδοτήσεις. Μέχρι και φουσκωτό για τον προπονητή είχε αγοράσει και το είχαν στην Αγγλία όπου προπονείτο ο Παύλος πριν το «Λονδίνο 2012».
Τι συμβαίνει όμως με ταλαντούχους αθλητές, που δεν έχουν τα χρήματα; Η’ και την τεχνογνωσία που είχε ο Δρ. Π. Κοντίδης ως παλιός ιστιοπλόος, όμως αυτή – δηλαδή το πως αξιοποιούνται τα χρήματα του φορολογούμενου – είναι μια άλλη, πολύ μεγάλη συζήτηση.
ΥΓ – Γνωρίζω επίσης ότι υπάρχουν αθλητές / τριες και Ολυμπιακών και μη Ολυμπιακών αθλημάτων (πχ μηχανοκίνητος αθλητισμός) που βρίσκονται σε δυσμενέστερη θέση από τη Μακρή και τη Λάππα. Όμως, επειδή η συζήτηση ήταν για το Λος Άντζελες, περιορίζομαι σε αυτές για την ώρα.
