O απολογισμός από τη συμμετοχή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Βελγίου

Η συμμετοχή της κυπριακής αποστολής ποδηλασίας στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδηλασίας δρόμου στο Βέλγιο τέλειωσε, με τους αθλητές και τις αθλήτριες μας να επιστρέφουν στη βάση τους γεμάτοι εμπειρίες που θα τους βοηθήσουν στο μέλλον. Το επίπεδο ήταν πολύ ψηλό και τα παιδιά έδωσαν όλες τους τις δυνάμεις για να μπορέσουν να ανταγωνιστούν τους συναθλητές του. Γενικά, είχαμε κάποιες καλές εμφανίσεις. Από τη μία φάνηκε η δουλειά που γίνεται κατά τη διάρκεια του χρόνου, η βελτίωση και η σημασία του να αγωνίζεσαι στο εξωτερικό, ενώ από την άλλη φάνηκαν και οι μεγάλες αδυναμίες για να συναγωνιστούμε αθλητές του κορυφαίου επιπέδου. Παρόλα αυτά, τα παιδιά μπήκαν στον σωστό δρόμο και με δουλειά, υπομονή και επιμονή θα βελτιωθούν ακόμη περισσότερο ενόψει της συνέχειας. Άλλωστε, σε τέτοιες διοργανώσεις ο στόχος είναι η βελτίωση από τα προηγούμενα, με τον Ομοσπονδιακό τεχνικό, Ανέστη Κουρμπέτη να είναι ευχαριστημένος από τη δουλειά που γίνεται και την προσπάθεια των παιδιών.

Ας δούμε απ’ το μάτι του Ομοσπονδιακού μας προπονητή, Ανέστη Κουρμπέτη την παρουσία του κάθε αθλητή και αθλήτριας μας ξεχωριστά:

Ανδρέας Μιλτιάδης (mens elite): Ο Ανδρέας ήταν σε πολύ καλή αγωνιστική κατάσταση. Ακολούθησε λίγο πολύ αυτά που είπαμε, αλλά ο αγώνας ήταν τόσο ψηλού επιπέδου που τα χαρακτηριστικά δεν μας βοηθούσαν ιδιαίτερα. Γύρω στα 30-40 χιλιόμετρα πριν τον τραυματισμό του έκαναν τρύπα και έμεινε με ένα γκρουπ 20-25 ατόμων όπου μετά βγήκαν εκτός τερματισμού. Για την χρονομέτρηση ήταν καλά, έδωσε τον καλύτερο του εαυτό, δεν είχε πολύ περιθώριο να ανέβει περισσότερο από την 20^η θέση.

Μπογκντάν Ζαμπελίνσκι (u23): Παρόλο που είναι φαντάρος και η καθημερινότητα του έχει αλλάξει έτρεξε ένα πολύ καλό αγώνα αντοχής (57^ος) και χρονομέτρου (16^ος). Με εξέπληξε η κατάσταση του και στους δύο αγώνες ήταν πάρα πολύ καλός. Έχει δυναμική για μεγαλύτερα πράγματα και το έδειξε ξανά.

Κωνσταντίνο Παυλίδη (u23): Οι αγώνες που έχει κάνει με την επαγγελματική του ομάδα τον έχουν βοηθήσει πολύ. Το έχει δουλέψει πολύ, ξέρει να τρέχει αυτούς τους αγώνες και το έχει αποδείξει ξανά. Έτρεξε μόνο στον αγώνα αντοχής δρόμου (67^ος) και τα πήγε εξαιρετικά μαζί με τον Μπογκντάν. Δείχνει πως έχει μεγάλη προοπτική για το μέλλον και είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για τη συνέχεια.

Λάμπης Αθανασίου – Δημήτρης Πρέκας (juniors): Ταλαντούχοι αθλητές, ήταν όμως άτυχοι στον αγώνα. Έγιναν πτώσεις μπροστά τους και τους έκοψαν από το γκρουπ. Ο ρυθμός του αγώνα ήταν πολύ καλός αλλά είχαν την ατυχία να χάσουν το γκρουπ μετά την πτώση. Ο αγώνας τον εφήβων ήταν πολύ γρήγορος, δείγμα του επιπέδου του τουρνουά που έγινε στο Βέλγιο. Στον αγώνα χρονομέτρου ο Πρέκας ήταν καλός (55^ος), αλλά χρειάζεται να συνεχίσει τη δουλειά που κάνει για να σταθεί σε διεθνές επίπεδο. Ο Λάμπης δεν έτρεξε χρονόμετρο.

Δήμητρα Κουκουμά: Όπως και ο Παυλίδης, έτσι και η Δήμητρα έχει φέτος προοδεύσει πάρα πολύ. Περιμέναμε να έχει πολύ καλή απόδοση, αλλά ήταν άτυχη, αφού η πτώση στην αρχή του αγώνα της το στέρησε. Δεν μπόρεσε να αποδείξει τη δουλειά που έχει κάνει. Από πέρσι όμως και ειδικά σ’ αυτούς του είδους τις διαδρομές έχει κάνει τρομακτική βελτίωση. Έχει κάνει άλματα πρόοδού χάρις τις συμμετοχές της στο εξωτερικό και αν συνεχίσει έτσι θα ανέβει ακόμη περισσότερο.

Στυλιάνα Καμλιάρη – Ελένη Κουκουμά (u23): Έκάναν έναν πολύ καλό αγώνα αντοχής. Ο ρυθμός του αγώνα δεν ήταν πολύ υψηλός, μείνανε στην τελευταία στροφή περίπου 13 χιλιόμετρα πριν τον τερματισμό. Η Ελένη Κουκουμά τερμάτισε ως 81^η και η Στυλιάνα Καμιλάρη τέλειωσε ως 83^η. Η Στυλιάνα έτρεξε και στο χρονόμετρο τερματίζοντας ως 31^η. Και τα δύο κορίτσια χρειάζεται να συνεχίσουν τη δουλειά που κάνουν και να πάρουν περισσότερους αγώνες στο εξωτερικό για να μπορέσουν να βελτιωθούν.

Αλεξάνδρα Σαφείρη (juniors): Στο χρονόμετρο τερμάτισε ως 36^η και στον αγώνα αντοχής δρόμου ήρθε ως 49^η. Χρειάζεται να συνεχίσει τη δουλειά που κάνει όπως και ο Λάμπης και ο Δημήτρης. Έχει ταλέντο, αλλά θέλει περισσότερη ποιοτική δουλειά.

Γενικό συμπέρασμα: Ήταν σημαντικό που συμμετείχαμε σ’ αυτό το τουρνουά διεθνές επιπέδου. Βγάλαμε πολλά συμπεράσματα, είδαμε τις αδυναμίες μας και το τι χρειάζεται για να βελτιωθούμε. Προφανώς τα παιδιά χρειάζονται πολύ δουλειά για να μπορούμε να σταθούμε σε τέτοιους αγώνες. Δεν έχω παράπονο από τα παιδιά, έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό και έχουν ήδη αρχίσει να δουλεύουν για να μπορέσουν να στέκονται σ’ αυτό το επίπεδο και απλά πρέπει να συνεχίσουν.