«Είναι ξεχωριστή εμπειρία να τρέχεις, να είσαι στην εκκίνηση πρώτα από όλα των Ολυμπιακών Αγώνων. Να έχεις στο στήθος σου τη σημαία της Κύπρου και να ξέρεις ότι σε μια διοργάνωση, με περιορισμένες θέσεις, που γίνεται κάθε τέσσερα χρόνια, είναι και η Κύπρος. Σου δίνει μια έξτρα ενέργεια, δύναμη να θέλεις να ποδηλατήσεις ακόμη πιο δυνατά, να κάνεις έναν ξεχωριστό αγώνα και ξέρεις ότι θα τους δώσεις χαρά με έναν καλό αγώνα».
Τα πιο πάνω λόγια ανήκουν στην Άντρη Χριστοφόρου, μία από τις αθλήτριες που θα εκπροσωπήσουν την Κύπρο στους Ολυμπιακούς Αγώνες «Παρίσι 2024». Η Κύπρια ποδηλάτρια, η οποία θα λάβει μέρος στην τρίτη Ολυμπιάδα της καριέρας της, πρωταγωνίστησε στο βίντεο που ετοίμασε η Τράπεζα Κύπρου, συνεργασία με την Cablenet.
Είναι το πρώτο από τη σειρά επεισοδίων «H δύναμη της ομάδας» και στο οποίο, μεταξύ άλλων, η Άντρη Χριστοφόρου μιλάει για τη σημασία της ομάδας στην ποδηλασία και στις θυσίες που απαιτούνται για να ανταπεξέλθει στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της παράλληλα με τις κοινωνικές και οικογενειακές.
«Η αγωνιστική ποδηλασία είναι καθαρά ομαδικό άθλημα, όμως το κομμάτι της προπόνησης είναι μοναχικό, γι’ αυτό ξέρω ότι θα περάσω πολλές ώρες πάνω στο ποδήλατο, είναι ο δικός μου χρόνος, οι σκέψεις μου. Συνήθως επιλέγω διαδρομές που με βοηθούν να χαλαρώσω. Από τις αγαπημένες μου περιοχές είναι ο Μαχαιράς, τα Λεύκαρα» αναφέρει αρχικά και προσθέτει:
«Το πιο δύσκολο του επαγγέλματός μου είναι ότι πρέπει να λείπω συχνά στο εξωτερικό, είτε για προετοιμασία, είτε για αγώνες. Είναι ένα άθλημα που η στήριξη ξεκινάει από την οικογένεια και τους γονείς, για να προχωρήσει κάποιος και να φτάσει στις ελίτ κατηγορίες και να συμμετέχει σε αγώνες στο εξωτερικό».
Η στήριξη της οικογένειας
Στη συνέχεια κάνει λόγο για τη στήριξη που λαμβάνει από τον σύζυγό της, Μάριο, αλλά και άλλα μέλη της οικογένειάς της στη φροντίδα του παιδιού της, όταν η ίδια απουσιάζει για αγωνιστικές υποχρεώσεις. «Το μεγαλύτερο μου στήριγμα όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο Μάριος, ο άντρας μου. Πολλές φορές ήρθα σπίτι και του είπα “δεν πάω καλά, νομίζω ήρθε η ώρα να σταματήσω”. Είμαι τυχερή γιατί πολλές φορές έρχεται και σαν μηχανικός στην αποστολή».
Έπειτα κάνει λόγο για τη βοήθεια που λαμβάνει από συγγενείς της στη φροντίδα του παιδιού της, όταν χρειάζεται να απουσιάζει στο εξωτερικό. «Χωρίς τη στήριξη της οικογένειας, γιαγιάδες, παππούδες, θείες, δεν θα μπορούσα να κάνω αυτή τη δουλειά και να φεύγω μία εβδομάδα, δυο εβδομάδες. Είμαι τυχερή, προσαρμόζονται όλοι στο πρόγραμμα του μωρού και φεύγοντας μπορώ να συγκεντρωθώ στον αγώνα και ξέρω ότι το μωρό συνεχίζει την καθημερινότητά του, έχει πολλή αγάπη από τους δικούς μας και μπορώ και εγώ να πραγματοποιώ τους στόχους και τα όνειρά μου».
«Να μην έχω απωθημένα»
Η Άντρη Χριστοφόρου μιλάει για τον διπλό ρόλο που έχει ως αθλήτρια και ως μαμά και την προσπάθεια να τους ισορροπήσει. «Νιώθω ότι όταν αφήνω την οικογένειά μου για να πάω σε έναν αγώνα, πρέπει να τα δώσω όλα γιατί θυσιάσω κάτι εκείνη την ώρα που είμαι εγώ εδώ. Είναι πολλές φορές που μου είπε “μαμά γιατί να λείπεις από το σπίτι και να μην μπορούμε να ακολουθήσουμε τα έθιμα, τις παραδόσεις, τα οικογενειακά τραπέζια”. Kαι κάθε φορά που μου κάνει έτσι ερώτηση προβληματίζομαι εάν αξίζει τον κόπο να θυσιάζω τούτο τον χρόνο, που δεν θα έρθει πίσω» λέει και συμπληρώνει: «Κάθε φορά που άφηνα το μωρό για να πάω προπόνηση, ένιωθα ότι δεν είναι χάσιμο χρόνου, τώρα είσαι προπόνηση. Κι εγώ αυτό προσπάθησα να κάνω, να δημιουργήσω και την οικογένειά μου, να μην έχω δηλαδή απωθημένο ότι άφησα πίσω τούτο το κομμάτι και δεν έγινα μαμά επειδή αφοσιώθηκα στον αθλητισμό, αλλά και να μην αφήσω την καριέρα μου επειδή έγινα μαμά. Δεν είναι εύκολο αλλά πάντα ο αγώνας δίνει μας την ικανοποίηση στο τέλος ότι, ναι προσπάθησα και προσπάθησα όσο μπορούσα».
Στο πλαίσιο αυτό, συμβουλεύει και τους νεαρότερους αθλητές: «Η συμβουλή που δίνω πάντα στους νέους είναι να μην φοβούνται να δοκιμάσουν και να σκέφτονται α είμαστε από την Κύπρο, η χώρα μας εν μικρή, οι άλλες χώρες εν πιο δυνατές. Εν πάει έτσι, αν τα καταφέρουμε ή όχι ε να είμαστε ευχαριστημένοι για τούτη τη προσπάθεια που βάλαμε. Αν δεν δοκιμάσουμε, όμως, μένουν απωθημένα».
Δημιούργημα του προπονητή
Σε κάποια σημεία της συνέντευξής της αναφέρει και στη σημασία των συνεργατών της. Έχω τον φυσιοθεραπευτή μου, τον γυμναστή μου, οι οποίοι είναι άτομα που συνεργαζόμαστε πολλά χρόνια. Είμαστε φίλοι-συνεργάτες. Είναι σημαντικό να σε ξέρουν και έξω από τον χώρο της γυμναστικής, της αποκατάστασης, έτσι ώστε να μπορούν να καταλάβουν αν μια μέρα μπαίνεις στο γυμναστήριο και δεν είναι η καλύτερη σου μέρα» αναφέρει.
Ιδιαίτερη αναφορά κάνει για τους προπονητές της. «Εγώ πάντα λέω ότι είμαι δημιούργημα του προπονητή. Κάθε αθλητής όσο ταλαντούχος και να είναι, είναι δημιούργημα του προπονητή. Για σχεδόν 15 χρόνια έκανα προπόνηση με τον Μιχάλη Χατζηϊωάννου. Ότι πετύχαμε όλα αυτά τα χρόνια ήταν γιατί είχαμε πολύ καλή συνεργασία και πολλές φορές σκεφτόμουν ότι μπορεί να με ξέρει καλύτερα και από ότι ξέρω εγώ τον εαυτό μου» σημειώνει και συνεχίζει: «Φέτος έχω την τιμή να προπονούμαι με τον Βασίλη Αναστόπουλο. Ήταν μια αλλαγή που την χρειαζόμουν. Ο προπονητής και η σχέση μαζί του είναι πάρα πολύ σημαντική. Το ίδιο και με τις συναθλήτριές σου, εάν δεν περνάς καλά κάπου, δεν μπορείς να αποδώσεις».
Δείτε το βίντεο:
*** Όλα τα Νέα της Ενότητας Παραθλητισμός φέρνει κοντά σας το Mobile App της Τράπεζας Κύπρου. Μάθε περισσότερα και κατέβασέ το app εδώ.
